สวัสดีคร่าาาาา เราเป็นคนนึงที่ชอบอ่านพันทิปมาก เลยนึกอยากจะเล่าเรื่องของตัวเองบ้าง(ใครจะฟัง)555 เรื่องนี้เป็นเรื่องของเราและสามี สมัยที่เราสองคนเรียนมหาลัย^^ ใช้คำว่า สมัย เพราะเรียนจบมาแล้ว รู้สึกได้ถึงความแก่😁 ขอแทนตัวเองว่า"นิ้ง" ส่วนสามีแทนว่า"เฮียเอิร์ท"นะคะ
นิ้งกะเฮียเอิร์ทเป็นเด็กอีสานคะ นิ้งเป็นคนจังหวัดที่มีวลีเด็ดต่อท้ายว่า"น้ำไม่ต้อง เดี๋ยวท้องเสีย"5555 น่าจะมีหลายคนรู้จัก ส่วนเฮียเอิร์ทอยู่จังหวัดไดโนเสาร์ นิ้งเรียนจบมัธยมที่อีสานคะ นิ้งสูง160 หนัก49 ไม่ขาวนะคะผิวออกเหลือง หน้าตาถือว่าใช้ได้(เพื่อนบอก555) นิ้งได้โควต้ามหาลัยนึงในกรุงเทพ ตอนแรกแม่ก็ไม่ค่อยอยากให้มาเพราะว่าแกห่วง เราไม่มีญาติอยู่กรุงเทพด้วย มาอยู่หัวเดียวกะเทียมลีบ แต่อ้อนแล้วน้าก็ช่วยพูดเลยได้มา
พอใกล้เปิดเทอม นิ้งก็ขนของมาอยู่หอโดยที่นิ้งอยู่หอนอกคะ แม่ก็เข้าใจ วันที่มาพ่อ แม่ น้า น้อง ลูกพี่ลูกน้อง หลานเอาเป็นว่ามาหมดทั้งโคตร😁😁(มาทำไมตั้งเยอะ) มาส่งขนข้าวขนของเสร็จพอตื่นเช้าทุกคนก็กลับ เฮ้อ.....ใจหายอะ ร้องไห้คะ555 พอทุกคนกลับเราก็จัดห้องใหม่ย้ายตู้ย้ายเตียง แล้วทำไมตอนคนอยู่เยอะๆไม่ย้ายวะ เอออออนั่นดิ😂😂 พอย้ายเสร็จก็หาข้าวกินแล้วอาบน้ำรีบนอน เพราะพรุ่งนี้ต้องไปรายงานตัวที่มหาลัยแปดโมง(เวลาคนไทยอะคะ เข้าใจเนอะ) พอตั้งนาฬิกาปลุกเรียบร้อยก็นอนคะ
แต่....คะคู๊ณณณ
📣📣นาฬิกาปลุกแล้วอินิ้งไม่ตื่นคะ 😂😂รู้สึกตัวอีกทีแปดโมง ด้วยความที่รีบมาก อาบน้ำแต่งตัว แล้วออกมาเรียกพี่วินเลยจ๊ะ(ตอนนั้นไม่แต่งหน้านะ ไม่รู้จักเครื่องสำอางค์ ปกติทาแต่แป้งเด็กแคร์) พอลงจากวินอินี้ก็จ้ำเลยคะ สายคะสายมากแล้วด้วย วิ่งมาทางรถอะที่ข้างทางเค้าให้จอดรถยนต์ได้ เผื่อมีผู้ปกครองมาด้วย ถามว่าทางเท้ามีมั้ย มี!!!! แต่คนเดินกันเยอะอะ พอรีบเดินมาได้ซักพักจะถึงหอประชุมอยู่ละ ก็เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น😁😄
ปลั๊ก!!!!
นิ้ง: โอ้ยยย!! //ตอนนั้นกูสึกได้ว่าชนอะไรสักอย่างแล้วล้มก้นกระแทกพื้น จุกมากกกก พอมองขึ้นไปเป็นประตูรถคะ ใช่!!!มีคนเปิดประตูรถมาชนเรา เป็นผู้ชายหล่อคะ สูงโปร่ง จมูกโด่ง ดูดี อร๊ายยยยย อ่อย!!
???: เฮ้ยย เป็นอะไรมากมั้ย
นิ้ง: ไม่เป็นไรคะพี่ แค่จุกๆ//ตอนนั้นยังนั่งอยู่ที่พื้น
???: เปล่า พี่หมายถึงรถพี่ครับว่าเป็นอะไรมากมั้ย//โหหหห
งง😠😠 ดับฝันเลยปากหมาแบบนี้ไม่เอามาทำพันธ์แน่นวล
อินิ้งก็ขึ้นเลยจ้า
นิ้ง: อ้าวพี่ ทำไมพี่พูดงี้อะ เปิดประตูรถมาชนหนูแล้วไม่ขอโทษเลยเหรอ//มันมองหน้ากูคะ เออออ กูผิดที่เดินทางรถ แต่ก่อนจะเปิดประตูเมิงต้องดูก่อนปะวะ
???: เอ้าทางเท้าก็มี แล้วลงมาเดินทำไมทางรถละ
นิ้ง: แต่ก่อนที่จะเปิดประตูก็ต้องดูก่อนปะวะ ไม่ใช่นึกอยากจะเปิดก็เปิด//หน้านี่ถ้าฆ่าได้ กูฆ่าเมิงละ555
???: เด็กบ้าไรวะ เถียงคำไม่ตกฟาก ไม่มีมารยาท//นางดูออกคะว่าเราเป็นเฟรชชี่ เพราะดูจากการแต่งตัว เฟรชชี่ทุกคนน่าจะเคยผ่านมา เสื้อตัวใหญ่ กระโปร่งพีทคลุมเข่า รองเท้าผ้าใบขาว นี่ถ้าไม่เกรงใจเข็มมหาลัยก็ว่าจะถักเปียพจมานมาด้วยนะนิ เรียบร้อยเกิ๊นน😂😂
นิ้ง: พี่เป็นผู้ชายจริงป่ะเนี้ย ปากนี้คมกว่าใบมีดโกนอีก ปากแบบนี้มองเห็นถึงอนาคตข้างหน้าเลย แก่ตายคนเดียวแน่ๆ คงไม่มีใครเอาทำผัวหรอก
???:😠😠😠
พอพูดจบนิ้งก็สะบัดบ๊อปเดินหนีเลยจ๊ะ คนก็มองกันเยอะ แต่กลัวมันด่ากลับมากว่า เลยรีบเดินหนี 55555ในใจตอนนั้นโคตรเกียดผู้ชายคนนี้เลย ขออย่าได้เจอะได้เจอกันอีก ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ในวันเริ่มต้นด้วย คนสวยเซ็ง😁😁
แต่.....หายนะจะมาถึงตัวอินิ้งในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้านี้แหละคะTT
.......กูลืมมองสีเสื้อช็อป😭😭😭
เกียดแรกในรั้วมหาลัย มาเป็นรักสุดท้ายของกันและกัน18+นิดๆ
นิ้งกะเฮียเอิร์ทเป็นเด็กอีสานคะ นิ้งเป็นคนจังหวัดที่มีวลีเด็ดต่อท้ายว่า"น้ำไม่ต้อง เดี๋ยวท้องเสีย"5555 น่าจะมีหลายคนรู้จัก ส่วนเฮียเอิร์ทอยู่จังหวัดไดโนเสาร์ นิ้งเรียนจบมัธยมที่อีสานคะ นิ้งสูง160 หนัก49 ไม่ขาวนะคะผิวออกเหลือง หน้าตาถือว่าใช้ได้(เพื่อนบอก555) นิ้งได้โควต้ามหาลัยนึงในกรุงเทพ ตอนแรกแม่ก็ไม่ค่อยอยากให้มาเพราะว่าแกห่วง เราไม่มีญาติอยู่กรุงเทพด้วย มาอยู่หัวเดียวกะเทียมลีบ แต่อ้อนแล้วน้าก็ช่วยพูดเลยได้มา
พอใกล้เปิดเทอม นิ้งก็ขนของมาอยู่หอโดยที่นิ้งอยู่หอนอกคะ แม่ก็เข้าใจ วันที่มาพ่อ แม่ น้า น้อง ลูกพี่ลูกน้อง หลานเอาเป็นว่ามาหมดทั้งโคตร😁😁(มาทำไมตั้งเยอะ) มาส่งขนข้าวขนของเสร็จพอตื่นเช้าทุกคนก็กลับ เฮ้อ.....ใจหายอะ ร้องไห้คะ555 พอทุกคนกลับเราก็จัดห้องใหม่ย้ายตู้ย้ายเตียง แล้วทำไมตอนคนอยู่เยอะๆไม่ย้ายวะ เอออออนั่นดิ😂😂 พอย้ายเสร็จก็หาข้าวกินแล้วอาบน้ำรีบนอน เพราะพรุ่งนี้ต้องไปรายงานตัวที่มหาลัยแปดโมง(เวลาคนไทยอะคะ เข้าใจเนอะ) พอตั้งนาฬิกาปลุกเรียบร้อยก็นอนคะ
แต่....คะคู๊ณณณ
📣📣นาฬิกาปลุกแล้วอินิ้งไม่ตื่นคะ 😂😂รู้สึกตัวอีกทีแปดโมง ด้วยความที่รีบมาก อาบน้ำแต่งตัว แล้วออกมาเรียกพี่วินเลยจ๊ะ(ตอนนั้นไม่แต่งหน้านะ ไม่รู้จักเครื่องสำอางค์ ปกติทาแต่แป้งเด็กแคร์) พอลงจากวินอินี้ก็จ้ำเลยคะ สายคะสายมากแล้วด้วย วิ่งมาทางรถอะที่ข้างทางเค้าให้จอดรถยนต์ได้ เผื่อมีผู้ปกครองมาด้วย ถามว่าทางเท้ามีมั้ย มี!!!! แต่คนเดินกันเยอะอะ พอรีบเดินมาได้ซักพักจะถึงหอประชุมอยู่ละ ก็เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น😁😄
ปลั๊ก!!!!
นิ้ง: โอ้ยยย!! //ตอนนั้นกูสึกได้ว่าชนอะไรสักอย่างแล้วล้มก้นกระแทกพื้น จุกมากกกก พอมองขึ้นไปเป็นประตูรถคะ ใช่!!!มีคนเปิดประตูรถมาชนเรา เป็นผู้ชายหล่อคะ สูงโปร่ง จมูกโด่ง ดูดี อร๊ายยยยย อ่อย!!
???: เฮ้ยย เป็นอะไรมากมั้ย
นิ้ง: ไม่เป็นไรคะพี่ แค่จุกๆ//ตอนนั้นยังนั่งอยู่ที่พื้น
???: เปล่า พี่หมายถึงรถพี่ครับว่าเป็นอะไรมากมั้ย//โหหหห
อินิ้งก็ขึ้นเลยจ้า
นิ้ง: อ้าวพี่ ทำไมพี่พูดงี้อะ เปิดประตูรถมาชนหนูแล้วไม่ขอโทษเลยเหรอ//มันมองหน้ากูคะ เออออ กูผิดที่เดินทางรถ แต่ก่อนจะเปิดประตูเมิงต้องดูก่อนปะวะ
???: เอ้าทางเท้าก็มี แล้วลงมาเดินทำไมทางรถละ
นิ้ง: แต่ก่อนที่จะเปิดประตูก็ต้องดูก่อนปะวะ ไม่ใช่นึกอยากจะเปิดก็เปิด//หน้านี่ถ้าฆ่าได้ กูฆ่าเมิงละ555
???: เด็กบ้าไรวะ เถียงคำไม่ตกฟาก ไม่มีมารยาท//นางดูออกคะว่าเราเป็นเฟรชชี่ เพราะดูจากการแต่งตัว เฟรชชี่ทุกคนน่าจะเคยผ่านมา เสื้อตัวใหญ่ กระโปร่งพีทคลุมเข่า รองเท้าผ้าใบขาว นี่ถ้าไม่เกรงใจเข็มมหาลัยก็ว่าจะถักเปียพจมานมาด้วยนะนิ เรียบร้อยเกิ๊นน😂😂
นิ้ง: พี่เป็นผู้ชายจริงป่ะเนี้ย ปากนี้คมกว่าใบมีดโกนอีก ปากแบบนี้มองเห็นถึงอนาคตข้างหน้าเลย แก่ตายคนเดียวแน่ๆ คงไม่มีใครเอาทำผัวหรอก
???:😠😠😠
พอพูดจบนิ้งก็สะบัดบ๊อปเดินหนีเลยจ๊ะ คนก็มองกันเยอะ แต่กลัวมันด่ากลับมากว่า เลยรีบเดินหนี 55555ในใจตอนนั้นโคตรเกียดผู้ชายคนนี้เลย ขออย่าได้เจอะได้เจอกันอีก ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ในวันเริ่มต้นด้วย คนสวยเซ็ง😁😁
แต่.....หายนะจะมาถึงตัวอินิ้งในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้านี้แหละคะTT
.......กูลืมมองสีเสื้อช็อป😭😭😭